Het Thorn van Guiyang

Vrijdagmiddag is de moeder van Tao nog gekomen en ze is tot zaterdagmorgen gebleven. ik spreek geen Chinees en zij geen Engels, dus we comminiceren met gebaren en mimiek. Ze genoot er zichbaar van om mij weer te zien en haar kleinkinderen natuurlijk.
Zaterdagmorgen hebben we samen met de kleinkinderen gespeeld. Shabai ging 's middags iemand bezoeken en ik ben met Shengmei in de wandelwagen naar een sportveld bij de universiteit gegaan. Dit is een stukje klimmen, maar dan kom je wel in een wat rustiger gebied. Er wordt wel altijd gesport door de studenten, maar er is wel wat gras naast waar mensen met kleine kinderen lekker in de schaduw kunnen spelen.
Zondag zijn we allemaal samen met een taxi een heel stuk naar het noorden van Guiyang gereden. Hier worden nieuwe woonwijken gebouwd en die beginnen waarempel een beetje op westerse woonwijken te lijken. Om niet te zeggen, ze lijken op Thorn. allemaal witte huizen. Veel groen ertussen met mooi aangelegde parkjes vol bloemen. Ook nog wel hoogbouw, zelfs superhoog en veel drukke brede snelwegen. Maar in zo'n wijk moet het toch al wel prettig wonen zijn. Nadeel is wel dat het al heel ver buiten het centrum van Guiyang is. Dus wie in de stad werkt is wel dagelijks lang onderweg.
We zijn doorgereden naar een groot langwerpig meer. Er is daar ook veel bos. Hier waren Shabai en Tao ook nog nooit geweest. We kozen ervoor om eerst een boswandeling te doen. Ze hadden gehoord dat je dan een prachtig uitzicht had op het meer. Het bospad zal wel met af en toe wat trapjes zijn, dachten wij, maar Shengmei kan al goed traplopen en Lion wilden ze wel dragen, dus daar gingen we. Het was niet af en toe een trapje, maar de ene trap na de andere. Steeds met een hoek zodat je dacht we zijn er bijna. Eindeloos lang en steeds weer een trap. Het liep wel heel goed, Een prachtige houten trap die nog nieuw rook en helemaal tussen de bomen, dus lekker in de schaduw. Uiteindelijk kwamen we dan toch boven, hijg hijg. Het uitzicht was ook wel mooi, maar niet super mooi.
Het meer kon je wel zien maar nog vrij ver weg.
Terug beneden zijn we met iemand naar het meer gereden, Deze man heeft ons eerst met zijn boot naar een plaats gebracht waar we wat konden eten. Een paar eettentjes waar we koude noedels met groenten en tofu hebben gegeten, Daarna heeft deze man ons een uur rondgevaren over het prachtige meer. Midden in het langwerpige meer liggen wel 18 rotseilandjes. Sommige met een mooi gebouw erop. De typische puntige rotsbergen rondom maakten deze plek zeer idyllisch.
Kortom het was een prachtige dag, waar we allemaal heel erg van hebben genoten.
En dan ben ik nu aan mijn laatste dagen hier begonnen. Vandaag nog eens lekker zwemmen en morgen inpakken en afscheid nemen, snik. Woensdagmorgen 6 uur vertrekken we naar de luchthaven. Bij jullie is het dan nog 12 uur 's nachts. Mijn binnenlandse vlucht gaat om 7.40. Na ongeveer een uur ben ik dan in Chengdu. Vandaar heb ik om14.30 de vlucht naar Amsterdam waar ik om 19.05 hoop aan te komen. En toch is het ruim tien uur vliegen, rara.