Weer thuis

Moe en voldaan ben ik gisteren na een voorspoedige reis weer thuis aangekomen. Met mijn hoofd nog vol beelden en herinneringen is het fijn om weer bij mijn lieve man te zijn.
Nog een paar dingen wil ik even kwijt, daarna laat ik jullie verder met rust.
Als je lang genoeg in China bent is het zelfs mogelijk om van de Chinezen te gaan houden. Wie de t.v.serie 'Langs de oevers van de Yangze' gezien heeft kan dit misschien begrijpen. Chinezen zijn heel direct in hun mening en handelen. Voor ons soms heel vreemd en soms lastig. Maar eigenlijk ook wel ontroerend eerlijk. Ook lopen de mensen er soms in de vreemdste creaties rond, maar niemand schijnt zich hieraan te storen. Als ze 's morgens geen zin hebben om zich aan te kleden, dan lopen ze gewoon in hun nachtgoed over straat. Ook in een drukke winkelstraat. Als mannen het warm hebben dan trekken ze gewoon hun t-shirt omhoog. Als de zon te fel schijnt, dan neem je gewoon je paraplu en heb je toch schaduw.
Vanmorgen meldde Shabai dat ze toch een kinderspeelplaats gevonden heeft in een andere woonwijk. Hier moet ze wel iets voor betalen. Wel fijn want het glijbaantje wat ik wilde kopen is niet doorgegaan. We kregen geen toestemming. Rede: te veel lawaai voor de mensen in de woonwijk. En dan te bedenken dat ik 's avonds in bed lang wakker lag vanwege lawaai van de grote mensen.
Wat mij buiten de stad ook steeds weer verbaast zijn de typische punt bergen. Vanaf de luchthaven, die ook al vrij hoog gelegen is, heb ik er nog een foto van gemaakt.
Tenslotte wil ik jullie bedanken voor het volgen en de reacties. En misschien tot een volgende reis.